BEDUM – Wat nou weer, hoor ik u denken, was er een Flash-rommelmarkt met leuke aanbiedingen?
Nou nee hoor, meer het feit dat we twee wedstrijden in een verslag gaan beschrijven. Dat scheelt de schrijver tijd, maar ook de lezer. Twee vliegen in één klap.
Want vorige week heeft u ongeduldig zitten wachten op een verslag van de topper tussen de #2 Lycurgus die in Nieuwleusen revanche kwamen halen voor de 1-3 zege van #3 Flash in Groningen. Nou, die revanche is gelukt, want met dezelfde cijfers won blauw dit keer van rood. En ook nog eens met een hele strakke wedstrijd, waarvoor ik vorige al de complimenten heb gegeven. En datzelfde Lycurgus pakt dit weekend ook de tot nu toe ongeslagen koploper ‘even’ in met 3-2: gefeliciteerd!
Oh, u wilt nog weten waarom er geen Flash-verslag is geschreven vorige week? Nou niet vanwege het resultaat hoor, maar domweg door het niet juist toepassen van het schema….. Kortom, ondergetekende was aan de beurt, en mag daarom nu twee keer!
Want deze week is een nieuwe kans. Zowel voor de speelsters als voor de coach. Op naar Bedum!
Nadat Michelle ons het huis, school en voetbalveld van Arjen Robben heeft laten zien, gaan we eerst aan de koffie. We kunnen mooi op tijd beginnen en maken direct duidelijk dat we een andere uitslag op het bord willen, dan de vorige week!
Myrthe geeft het voorbeeld en serveert met druk, waardoor DIO niet in haar spel kan komen. Marit scoort er (net als vorige week trouwens) op los en Korien heeft de passlijn prima op orde! Joanne dreunt de ene na de andere steek naar de vloer en met 18-25 is set een voor ons. In set twee zijn we blij dat Judith er weer is van het skiën en schnitzel eten, want die hebben we vorige week wel gemist hoor. Steeds als DIO weer terug leek te komen, denderde Judith er weer één naar vloer. Manon serveerde alleen maar series en zo werd set twee 25-21 (2:0).
In set 3 had de scheids, zoals hij het na afloop zelf formuleerde, een klein dipje. Anders gezegd, wij zagen het drie keer echt anders en in plaats van 2-8 stond er ‘gewoon’ 5-5 op de bordjes. Maar goed, dan nog hadden we onverstoorbaar moeten blijven doorspelen in plaats van de set zomaar in te leveren. Want hoewel Lisa er serverend nog hoop in probeerde te brengen, glipte de set ons door de vingers: 25-15 (1-2).
In set 4 kon je aan Noa niet merken dat ze al een wedstrijd met D2 achter de rug had. Aanvallend constant scorend speelde ook zij een dijk van een wedstrijd. Michelle bracht ons serverend naar een ruime voorsprong en Iris mocht de wedstrijd uit serveren: 14-25 en een 1:3 in the pocket!
En Sterre en ik zagen, dat het goed was.
